Soyut düşünmede akıl ve zihin yerine sezgiye önem veren felsefe akımıdır.
Kurucusu Henri Bergson olduğu için “Bergsonculuk” olarak adlandırılır.
Bu akım, rasyonalist (akılcı) görüşe bir tepki olup bilginin kaynağı ve temeli olarak “doğa, akıl, mantık, kavrayış yeteneği”ni değil sezgiyi öne çıkarır.
Felsefi anlamda sezgi; bir tür açılma, bilgiyi doğrudan, keşfetme, dolaysız, aracısız ve birdenbire keşfetmektir.
Bergson’a göre gerçekte var olan, durağan madde değil, süredir yani gerçeklik denen şey “hayat”tır. Bunu da kavramanın yolu sezgiden geçer.
İnsan iyi ve kötüyü ancak sezgi yoluyla kavrayabilir.
