- İnsan sevgisi, tüm insanlığı sevme ideali anlamına gelen hümanizm, insanı geliştirme ve yüceltme amacı taşıyan evrensel bir düşünce akımıdır.
- Orta Çağ zihniyetine, kilise ve devlet baskısına tepki olarak ortaya çıkan hümanizm, Rönesans’ın yani Aydınlanma Çağı’nın temeli kabul edilmiştir.
- 14. yy.da İtalya’da doğan bu akım, daha sonra Fransa ve diğer Avrupa ülkelerine yayılmıştır.
- Eski Yunan ve Latin edebiyatı örnek alınmış, sanatçılar kendilerine ait eser vermek yerine antik çağın konularını yeniden işlemişlerdir.
- Üslup ve biçim özelliklerine önem veren hümanist sanatçılar, eserlerini halkın değil, aristokrat kesimin beğenisine uygun olarak biçimlendirmişlerdir.
Temsilcileri
Dante (1265-1321): İtalyan
Petrarca (1304-1374): İtalyan
Bocaccio (1313-1375): İtalyan
Villon (1432-1463): Fransız
Rabelais (1490-1553): Fransız
Montaigne (1553-1592:) Fransız
Ronsard (1524-1585): Fransız
Cervantes (1547-1616): İspanyol
Shakspeare (1564-1616): İngiliz
Türk Edebiyatında Hümanizm
Türk Edebiyatında Hümanizm
İlk Türk hümanist sanatçı Yunus Emre’dir fakat ondaki insan sevgisi tasavvufa dayanmaktadır. Cumhuriyet Dönemi’nde ise Nurullah Ataç, Sabahattin Eyüboğlu, Vedat Günyol gibi bazı deneme yazarlarında hümanist yaklaşım görülür.
